Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 4.djvu/370

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ալ, ինչպես ամենուն տայտնի է, գանգատներուն ձայնը օր օրի կբարձ- բանար:

Մեր առաջադրած Համառոտության սաճմանը չներեր նե ալ՝ ճարկք կատիպե, որ այս բողոքներուն բոռվանդակությանցը վրայոք ջիչ մը տե- ղեկություն տանք: ի

Հին ժամանակներե սկսված սովորություն է ազգին մեջ քանի մբ դիպվածներու առթով հոժաբակամ տուք մըր տալ Հանուն աթոռո՝ օրի- նակ. մարդ մը թե որ պսակվելու ըլլար, կամ թն որ մեկը վախճաներ, ասոնց տերերը, իրենց սբտեն ինչ որ փրթեր նն՝ բան մը կնվիրեին, Այ- վազովաքի՝ առաջնորդ կոչվելեն 'ի վեր այս Հոժարակամ տուրքը անմեր- ժելի ճարկի մ' էր դարձեր. Պաակվող ժարղը ճոգնոր կառավարության կերթար" իր քաճանային, զինքը պսակելու Հրաման մը առնելու. բայց Հոգեոր կառավարությունը մինչն որ իր ուզած չափով ն պսակվողի կա- բողութենեն ալ վեր մեծկակ գումար մը չփրցներ նե՝ Հրաման տալը մբտ- քեն ալ չէր անցներ. Հայտնի է թե իր Հրամանն ալ աժան ծախելու ճարկ չուներ. վասն զի բնավ մեկ քաշանա մը չէր կրնար առանց Հոգնոր կա- ուսվարութենեն գրավոր Հրաման ունենալու պսակի խորճուրդը կատարել: Առած դումարներն ալ՝ Յ, 5, 10, 15,20ն մինչն 50 ն ավելի քարպովանց: Վերջին աղքատը պետք է որ Ց քարպովանց վճարեր, «Ստակ չունիմ, կարողություն չունիմ, օրական մշակությամբ ապրող մեկն եմ» ըսելը, բնավ պատճառ մը չէր. վասն զի կրսէին անոր. «աղքատ ես նե՝ ինչո՞ւ կկարգվիս, երբ որ Ճիմա 3,5 արծաթ տալ չես կրնար նե, կնիկդ ինտո՞ր պիտի պաճես. աղքատին կնիկ պետք չէ»:

Թե որ ժամանակները ուզածներուս պես ետն առաջ խաղցնելու կա- բող ըլլայինք նքէ՝ չպիտի տարակուսեինք ըսելու, թե Անգղիո սքանչելի է- քոնոմիստ Մալթուսը իր Թեորիի գաղափարը ասոնցմե է ուսեր. վասն զի անի, ինչպես որ Խորեն վարդապետն ալ իր էքոնոմի բոլիթիքի (քաղաքա- կան տնտեսության) դասերուն մեկուն մեջ ըսած էր, կքարոզե թէ՝ «աղ- քատը սեր չուզեր. ստակ չունի՞ս մի, սիրելու ալ իրավունք չունիս»:

Մարդկությունը եվրոպայի մեջ ատեն մը խավար ժամանակնե ան- ցավ, երբոր տակավին շատ նոր ն շատ կոպիտ կերպով կՀիմնվեր ավա- տական Հարաբերությունքը իշխանի ն ստրուկի մեջ։ Այս խավարի ն բարբարոսության ժամանակ էրիկ մարդիկ իրենց իշխանի դրոշին տակ

" Ասի երեջ թաճանայե բաղկացյալ ատյան մի է, որ նախիջեանի մեջ եկեղեցական գործերուն կնալի, Անոր անդամները դնողը, կամ փոխողը առաչնորդն է.

370