Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 5.djvu/18

ես երբէք յնթացս իմոց քսան ամեայ հասակի կենաց չեմ ունեցեալ ընդ Բարսեղ քահանային զգրութիւն և ո՛չ իսկ զծանօթոլթիւն^[1]։

Վասնորոյ ամենախոնարհաբար հայցեմ յԱտենէդ առնել վաղվաղակի զյարաբերեալն տնօրինութիւն սակս բանալոյ զօրինալայր քննութիւն ի վերայ Բարսեղ քահանային, թէ՝ այդոքիկ գրութիւնք յումմէ՞ արդեօք ստացաւ և ե՞րբ^[2], և ուստի՞ ստուգեաց թէ իմ էր գրեալ, թէ ունիցեա՞լ էի ես և երբեմն ընդ ինքեան զգրութիւն, կամ ինքն ընդ իս, և երկրորդ խնդրեմ գկևի պատկանաւորն հետազօտութեան տալ ինձ զբալականութիւն պահանջեալ համաձայն օրինաց տէրութեան, զզրկանս իմ ի Բարսեղ քահանայէ զոր հառաջացուցեալ է նա ինքն՝ առանց տալոյ ինձ զտեղի բարձրացուցանել զիմ բողոք արդար ի բարձրագոյն դատարանս։

․․․^[3]Միքայել դպիր Նալպանտեանց

Ի 8 մարտի 1850 ամի, Ի Նախիջևան

8. ՆՈՐ ՆԱԽԻՋԵՎԱՆԻ ՀԱՅՈՑ ՀՈԳԵՎՈՐ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆԸ

Ի ՆԱԽԻՋԵԻԱՆԱՑ ՀԱՅՈՑ ՀՈԳԵԻՈՐ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹԻԻՆՆ

Ի Միքայէլ դպրէ Նալպանտեանց

Խնդիր

Զհրովարտակ հոգևոր կառավարութեանդ զոյգ ընդ պատճէնի պատասխանւոյ Բարսեղ քահանային Պոպովեանց զտողեալն ի 29֊էն մարտի սոյն ամի ընդ համարօք 217 և 218, ընկալայ պարտուպատշաճն յարգութեամբ, սակայն՝ ընթերցեալ զայն ամենայն ուշի ուշով, մատնեցայ ի վարանս, թէ վասն է՞ր հոգևոր կառավարութիւնդ տուեալ ինձ զպատճէն պատասխանւոյ Բարսեղ քահանային Պոպովեանց՝ հրամայէ ի դէմ այնր տալ զապացուցոլթիւն ըստ որում պատասխանի կամ

1. [յորմէ հետևի զի քահանայն Բարսեղ ինքն է իսկ հեղինակ այդոցիկ անարժան գրութեանց և ոչ ես]։
2. [և որո՞վ անխղճութեամբ զրպարտեալ զանմեղն զիս յանդիման կացոյց զայնոսիկ անտեղի խայրիս ճգանք [իւրոց] առաջի նորին վեհափառութեան]։
3. [Խ. ծ.]։