Jump to content

Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 5.djvu/41

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

անդր, զոր սկսեալ եմ, և որ մնաց անկատար վասն չունելոյ զարձակուրդ ի ճեմարանԼ։

Ապալինեալ ի շնորհս ազգասիրական հոգւոյ Զերոյին ղերաղանցութեանց, համարձակիմ ակս ունիլ, թէ ոչ զանց առնուք զխնդրով իմով, և թէ երջանկացուցանէք զիս Ձերով մշտնջենական խնամարկոլթեամը, որ ոչ միայն յիս, այլև ի բազումս ի մերայնոց երևի յայց յանդիման և հեռաւորաց և մերձաւորաց։

Անմա՜հ իմ տեարք, կևցջիք ի սփոփանս ազգի, զի ամենեցուն, որ յազդին են աչք՝ ի Ձեզ հային, իբրև ի պաշտպան տառապեալ որդւոց Հայկայ, ընդ բաղդին հազարաւոր հարուածովք. դուք ընդ Ձեր տոհմի յայտնեցեալ էք միայն ի բարեբարիլ. և այս իսկ է անստերիւր և նուիրական նշան տեարց Լազարեանց ազգի։

Զերոյին գերազանցութեանց

ողորմածադոյն տեարց

ամենախոնարհ ծառայ

Միքայէլ Լազարեան Նալբանդեանց

Ի 19 հոկտեմ. 1854 ամի

ի Մոսկվա։