Էջ:Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/100

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

11• ՑՅՈՒՆԻ ՑՆԾՈՒԹՅՈՒՆ Պարն է ձյունին, փըսփըսուքը պարիկներուն, Որ տանիքին վըրա ճերմակ էջ մը կ՛ըլլա՝ ՈՒ կը հածի գիրն աննուրջիս իմ օրորուն. ՈՒ հոգվույս մեջ ալ ըսպիտակ հորձ մը կ՚ըլլա, 5 ՈՒ կը խուժե սարերեն վար գորշ խոՀանքիս։ Եվ արևի՜ն կըսպասեմ ես ցնծապատաը,

Եվ արևի՛ն կըսպասեմ ես ցնծապատաը Միտքս երազով լեցուն համակ, ձեռքըս ծափո՜վ Ունկնդրելու զանգակն անոր պատարագին, Ու դիտելու լույսե աղչիկն