Էջ:Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/124

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է


Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/124


28. Կ ՛ԵՐԹԱ ԱՐԵՎՆ ԻՐ ԶԱՏԻԿԻՆ...

Կարմիր, նախշուն հավկիթի պես
Կ'երթա արևն իր Զատիկին,
Ահա կառնեմ , կրկին կրկին,
Մեղույշ բարևն' իր ծառերեն
5 Ներս երկարող հույր թաթիկին։
Անցա՜վ ծովեն մեծ կույսն հրավարս,
Ու կապույտին եղավ ինք հարս։
Ու ջրծաղիկ մը զերթ' լայնշի
Լըճակին մեջ․ ամպ֊մըշուշի
10 Լըճակին մեջ հորիզոնին'
Դեղին թերթերն իր կ'ընդունին
Զենիթին երգը վարդագին։
Եվ երկինքի նոր տարփանքին
Եվ հիացքին զերթ նըշանակ՝
15 Կ'ընծայվի թանկ ու փառունակ
Շողակն առջի լուսավորին։