Էջ:Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/160

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է


Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/160


2 6. Ա'Ն ԻՄ ՍԻ՜ՐՏՍ է...
Հովը պոնդեր կու տա տամուկ գէշերէն,
Որ կու լա խոլ, թրթըռուն,
հնշպես տավիղն եվոլական,
Որուն հըզոր լարերուն մեջ բընավ չըկան
5 Հեշտությունն ու մեղկ գգվանքը թույլ խազերու,
Այլ կր դողան հեծքով, անթէվ հոն ձայներ՝
Հովն երբ պոնդեր կու տա տամուկ գէշերին։

Գիշերն անվերջ կ'անցնէ տըխուր ու թոնուտ.
Դեռ լարերը կը դողան,
10 Ըմպած անդուլ հույզերն' ուժգին պոնդերուն․
Խավարին մեջ մոլորուն
Կարծես Տենչը մէջոցին մեջ կ թևե,
Մինչ գիչերը կ'անցնի տըխոլր ու թոնուտ։

Ա՜հ, սի՜րտըս է ան, սի՜րտըս, գէշերը մըթէն,
15 Աշնան գիշերը լացող,
Ուր կը դողա անհուսության հովն ուժգէն,
Մինչ անձրևին կ'իջնե ցող,
Մինչ հս կուլամ' կու լա՜ հոգիս, կու լան լարերն իր բոլոր
Ու կը խորհիմ թե սիրտս ալ է Աշնան գիշեր մը լացող․․․