գտած էր, և հարցուր ինծի թե աղեկ կ՚ընե՞ր, հետո շարունակէդ գովել աղջիկը — կես֊ֆրանսացի աղջիկ մը,—շատ աղվոր է, օ՜ շատ աղվոր, կ՚ըսէր ան, մինակ թե, կ՚ըսեմ իրեն, Պիմին մտա֊ ծեցի՞ր. եթե զիս մեկղի կը քաշէ քեղի խոսած պահուս, ու- բեմն ի'նչ պիտի ընե կնոջդ, բզիկ բզիկ պիտի ընե զայն, եթե քու տեղդ ըլլայի, Պեռթրա'ն, կնոջս իբրև հարսանեկան նվեր Պիմիին հարդալիր դիակը պիտի տայի ապահովացար, այդ ժա֊ մանակներուն կապիկներու բարքին լա վ գիտակ Էի։ Զարնե մ, ըսավ Պեռթրան, կենդանին քուկդ Է, ըոի, բայց եթե իմս ըլլար զարնված պիտի ըլլար արդեն։
«Այն ատեն վզիս վբա Պիմիին մատնելը զգացի, Մայն Կոթ,
կը վստահեցնեմ թե այդ մատներով կը խոսեր ան, անոնք խուլ֊ համրի այբուբենն Էին, ամբողջակա ն, իր մազոտ բազուկը պարա¬ նոցիս շուրջ սահեցուր, դունչս վեր վերցուր ու երեսս նայեցավ, ճշդիվ տեսնելու համար թե կը հասկնա յի՞ գինքը, ինշպես ինցը զիս կը հասկնար։
«— Տե'ս, տե'ս, ըսավ Պեռթրան, և դուն պիտի զարնեի"ր
զինքը, մինչ ան քեզ կը դգվե, ատիկա տևտոնյան ապերախտս ւ- թյուն Է։
«Բայց ես գիտեի թե մշտակա թշնամիս ըրած Էի Պիմին, ո֊
րովհետև իր մատնել1ը պարանոցիս մեջեն մահը գուշակել կու տային, հաջորդ անդամ որ տեսա Պիմին, մեջքս ատրճանակ մը կար, որուն երկարեց թաթը, ես ալ բացի զենքըճ ցույց տալու համար թե լեցուն Էր, անտառներու մեջ տկսած Էր պզտիկ կապիկ¬ ներու զարնվիլը, ու հասկցաւէ։
«Այսպես, Պեռթրան ամուսնացավ ու բոլորովին մոռցավ
Պիմին որ իր կուրծքին տակ կես֊մարդկային սիրտ մը կը կրեր. կը, տեսնեի զինքը, որ կը ցատկռտեր ու մեծ ճյուղ մը առնելով ա- վազը կը փորճկեր, մինշև որ դերեզմանի պես մը բանար, ու կ ը֊ սեի Պ եռթրանին, ի'նչ կ՚ընես ըրե, Պիմին մեռցուր, որովհետև նախանձեն խենթ կտրած Է։ Ւսկ Պեռթրան կ՝ըսեր, — Բնավ խենթ չէ ան, անիկա կինս կը սիրե ու կը հնազանդի անոր, ու երբ հրամայե հողաթափները կը բերե, ու սենյակին րնդմեջեն կը նայեր իր կնոջ որ շատ դեղանի էր։
«Այն ատեն ըսի իրեն, կը կարծե՞ս թե կը ճանշնաս կապիկ¬
ները, և այս կենդանին' որ ավազին վրա մոլեգին ինքզինքը կ ու֊
- Э06 -
