Էջ:Muratsan, vol. 7.djvu/36

Ընկավ Ավոն սուրը ձեռին,
Գնդակները կուրծքի մեջ,
Բայց իր ազատ հոգին մնաց
Անպարտելի մինչև վերջ։


— Մեռնում ես այժմ հանգիստ,
Զի մեր տմարդ թշնամին
էլ չի պարծել թե անարգել
Եկավ տիրեց Սահունին...»։