Էջ:Muratsan, vol. 7.djvu/8

Թող հոգնեն զուր տեղ և թող անդադար
Քեզ կաշկանդելու որոնեն հնար.
Բայց քո այդ քնքուշ ու զգայուն հոգին
Խլել սիրո գրկից չեն կարող բնավին։

Գուցե ես միայն մնամ քեզնից զուրկ,
Սիրույդ ցողելով հորդահոս արցունք.
Քո սիրտը անշուշտ կգրկե զայլ ոք,
Ինձ թողլով հավերժ հուսահատ մորմոք:

2 մարտի, 1876
Շուշի