Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Բան կըսովորի. հենց դրա համար էլ
Առածն ասում է «մի կաթիլ ջուրն էլ
Շահ է ջրաղացին»։ Ես ու իմ աստված,
Խելոք է աստված։
(Այդ խոսակցության ժամանակ ծառան մտնում է և Բազենյանի ականջում բան է ասում)
ԲԱԶեՆՅԱՆ (տեղից վեր կենալով)
Պարոններ, խնդրեմ մյուս սենյակը գնաք,
Մեկը եկել է ինձ այցելության։
Վա՜, ի՞նչ ես ասում, խաղը կիսա՞տ մնա։
Ի՞նչ ժամանակ է. հազիվ տանում եմ։
Ես ձեզ ասում եմ կորե՛ք մյուս սենյակ.
Խո գիտեք, որ ես չեմ սիրում կատակ։
Դե՛հ, շո՛ւտ, շո՛ւտ արեք։
Հիմա չի՞ լինիլ, որ այցելողին
Մյուս սենյակ տանեք։
Ո՞ւր տանեմ, հիմար, չգիտե՞ս որ այն
Իմ ննջարանս է։
|
|
