Հյուրասենյակ շքեղորեն զարդարված։ Դիմացը դուռ, որը եթե բացվի՝ երևում է նախասենյակը մուտքի դռնով, սեղանային հայելիով և վերնազգեստի կախարանով։ Աջ կողմը դարձյալ դուռ՝ դեպի ներքին սենյակները։ Ձախ կողմը պատուհաններ դեպի հրապարակ, ուր երևում են հասարակական պարտեզի ծառերի կատարները։
Գարնանային վճիտ օր, կեսօրից քիչ անց։ Աջ դռնից մտնում է աղախինը և գնում է մուտքի դուռը բանալու։ Դրսից մտնում է դայակը՝ աոջևից գլորելով մանկական մի փոքրիկ սայլակ, որի մեջ քնած է Ֆլորայի մանուկը։ Նրան հետևում է Ֆլորան — շատ գեղեցիկ մի կին 27 տարեկան, ճաշակով հագնված, առանց գլխարկի։ Նրանք վերադառնում են պարտեզից։
ՖԼՈՐԱ.— Սուրիկը դեռ չի՞ եկել։
ԱՂԱԽԻՆ.— Ոչ։
ՖԼՈՐԱ.— Ոչ էլ պարո՞նը։
ԱՂԱԽԻՆ.— Ոչ էլ պարոնը։
ՖԼՈՐԱ.— Իսկ սուրճը պատրա՞ստ է։
ԱՂԱԽԻՆ.— Այո։
ՖԼՈՐԱ.— Զարմանալի է, ինչու Սուրիկն այսքան ուշացավ։