Այս էջը հաստատված է
Լիզա, Վիկտոր, լակեյ: Աննա Դմիարիևնայի առանձնասենյակը, որը համեստ է ու գեղեցիկ, լի սուվենիրներով:
ԼԱԿԵՅ.— Իշխան Սերգեյ Դմիտրիևիչ։
ԱՆՆԱ ԴՄԻՏՐԻԵՎՆԱ.— Դե, իհարկե, ներս հրավիրեցեք։ (Ետ է դառնում և ուղղվում է հայելու առաջ):
ԻՇԽԱՆ ԱԲՐԵԶԿՈՎ (մտնելով.— J'espère que je ne torce pas la consigne[1]. (համբուրում է ձեռքը):
ԱՆՆԱ ԴՄԻՏՐԻԵՎՆԱ.— Դուք գիտեք, որ vous êtes
- ↑ Հույս ունեմ, որ ես հրամանը չեմ խախտում։