Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Րամեալ ընդ նոյն երից ամին
Կատարելով զտնօրէնութին,
Գայ կամաւ հօր ի մահ խաչին՝
Առ ի բառնալ զմեղս մարդկային:
Ցուցեալ զգութ սիրոյ քոին
Իմ կեանքն և յոյսն առ ի խաչին,
Յանձնէ զքեզ առ Յովնանին
Կոյսդ ի կուսէն պահպանիցին:
Ի իւսեալ ընդ նոյն հրաշս կրկին
Ի յարութեան սառը մեծին,
Զօրս քառասուն միշտ երևի
Օրհնէ, սլանայ յերկինս երկնի:
Փառօք բազմօք եկաւորի
Յերկուտասան լրումն ամի,
Յետ համբարձման իւրոյ մեծի
Առեալ զքեզ վեր նա յերկնի:
Քանոն կատար եղև ճառիս
Շնորհիւ սրբոյ Աստուածածնիդ,
Փառք և պատիւ երրեակ անսին
Հօր և Որդոյ, Հոգոյ շնորհին:
Ո՜վ գերահրաշ արփիացեալ,
Որ յանմարմնոց ես ներբողեալ.
Գերամաքուր ջահաւորեալ
Կոյս տիրածին, ամէնօրհնեալ:
|
|
