Էջ:Nerses Mokatsi, Verses (Ներսես Մոկացի, Բանաստեղծություններ).djvu/151

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

      Քո ամէն բանդ է սքանչելի.
Որ ես պարգևեալ մեզի
      Սուրբ տաճարս ի մէջ ի ծովի:
Որ է հեռացեալ մեղաց
      Եւ փրկիչ ի մարմնոյ չարի.
Ոչ գող կարէ մերձենար,
      Ոչ այլազգեաց ոտից հանդիպի:
Բերդ է հոգևոր հարանց,
      Ջրեղէն պարիսպ ինքն ունի.
Ով ոք հաւատով խնդրէ՝
      Սատանի ձեռաց զերծանի:
Օգնութիւն ի քէն լիցի,
      Բարերար աստուած ամենի,
Տուր մեզ զօրութիւն այժմուս,
Որ օրհնեմք զօր հանապազ
      Սուրբ զանունդ ի մէջ գիշերի:
Որչափ որ գովեն զդա՝
      Գովելոյ ունի սա տեղի.
Խիստ անգէտ, յիմար եմ ես
      Եւ չունիմ շընորհք ի մտի:
Սակաւ մի կարճ ի կարճոյ
      Ասացի ես բան մի քանի,
Աստուած ողորմի եղբարց
      Եւ պահէ անփորձ ի մարմնի:
Վա՜յ ինձ, մեղաւոր անձինս,
      Որ անթիւ չարեօք է ի լի.
Կարող չեմ պատմել լեզուովս,