Էջ:Nerses Mokatsi, Verses (Ներսես Մոկացի, Բանաստեղծություններ).djvu/35

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

      Չգիտել զիրս կենցաղական,
Կարգ եդեալ է արարչին
      Չմնալ ոք աստ անվախճան:
Մանաւանդ այս Հայաստան
      Վաղվաղուկ և փոփոխական,
Ի հարց և պապանց ուսաք,
      Յառաջին սրբոցն ասացան.
Հիւսիսու հաւէն առնուն
      Մեր ծաղկունքս և խիստ զօրանան,
Եւ տապըն խորշակահար
      Ծաղկընկէց առնէ առժամայն:
Ահա ձեզ ձայն աւետեաց,
      Սփոփանաց և յուսադրական,
Թէպէտ սերմանողքն անկան,
      Սերմանեալքն յոյժ արդիւնացան:
Մարմնով հեռացան ի մէնջ,
      Բայց հոգով ոչ որոշեցան,
Միայն զյաղթանակն առին
      Ի ախտալից կենաց փոխեցան:
Անդէն բարեխօս բարի
      Վասն մեր առ տէր կացուցան,
Զաթոռով անմահ գառինն
      Ընդ քահանայիցն կարգեցան:
Փա՜ռք և գոհութիւն տացուք
      Աստուծոյ անմահ տէրութեան,
Զի զյետնամնաց սոցա
      Պահեսցէ ի խաղաղութեան:
Առ ձեզ պաղատիմ, եղբարք,
      Ես՝ Ներսէս, լոյժ թշուառական