Էջ:Petros Duryan, Collected works, vol. 1 (Պետրոս Դուրյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/174

Պիտի կարդամ միշտ ձեր տողերը քաղցր արտոսրներու փողփողումով⁴ և վեր պիտի առնեմ⁵ թաց բարձիս գամված դողդոջ գլուխս, կսկիծներուս⁶ մեջ վայրկյան մը հպարտ պիտի ըլլամ, կուրծիս⁷ հևքը վայրկյան մը պիտի դադրի` եղբոր մը վսեմ ոգին ծծելու և իր անմահ⁸ անունը սրտիս խորերը կուլ տալու։

Ա՜հ, խիստ վսեմ կը շարժիք, եղբայր իմ, և կը ներեք միշտ վեհանձնությամբ մը⁹ թաղված հոգվույս ցուրտ լռությանը. սակայն ի՞նչ ընեմ. սառույցե¹⁰ գոտի մը սիրտս շղթայած է... ո՜հ¹¹, թող¹² Ձեր թրթռուն հոգին խոսի միշտ, թեպետև տժգույն ճակտիս վրա այնպես կերևի, որ ամեն բան կը մարի. սակայն կուրծիս¹³ տակ¹⁴ հեղաշրջումներ կեռա՜ն։

Խոսեցեք, եղբայր իմ. խոզին առջև չե՛ք թափեր ձեր մարգարիտներն²), ձեր խոսքերը սառույցե¹⁵ ճակտիս ետև¹⁶ արևներ են... միշտ¹⁷ խոսեցեք¹⁸։

¹⁹Կուզեի ներա պաշտպան հանդիսանալ, կուզեի այդ Թեր—Հսկա Արամը ճզմել³), այլ ներեցեք, եղբայր իմ, գրիչս ձեռքիս մեջ կը դողա, ահա կը տեսնեք, տարտղնած վիճակի մեջ եմ։ Եվ արդեն այսչափ⁴)... իմ խոսիլ հարկ չէ։

Գաճաճին գրածին արժանիք տալ է. միակ դուք ալ գրեք, բավական է, արդեն ես այնպես կը կարծեմ, որ այդ խծբծումը շատերուն քմծիծաղին արժանացած է. այսու ամենայնիվ կուզեմ գրիչ լզող գտնել այդ մասին մի քանի տող գրելու³). ասկե զատ, եթե բարեբախտաբար գրելու կարողություն մը ունենայի, ներա ատենախոսությունը չըկրնալ գտնելուս համար ետ պիտի կենայի, վասնզի Արամի այդ թերաքննության մեջ ներա⁶)... խոսվածքն... անանկ... նկատմտմբ... մը խոսքերուն ակնարկություններ կային, որոնք կրնային Արամին անտեղություններ