Նըրբամանից պիտոյ է նիւթ մետաքսաթել՝
Փափուկ, քընքուշ, պատշաճ առ գործն այն անընտել,
Իսկ թէ զկընիւնն, որ ի ճախին ջանաս թելել,
Ըզծով բըրես,
Ըզվէմ ջըրես,
Գործդ է անխել:
Թէ փախչիցի մինն ի մանկանց, որ է անվարժ,
Մի՛ տանիցես ըզնա բըռնի, երեսաքարշ,
Զի սուրբ ուսումն վասըն ճորտ եղեալ է գարշ,
Մընայ աղուաշ,
Կարդայ վաշ-վաշ,
Ինքն է թերխաշ:
Զակութաքարն խոհանոցի առեալ ի դէպ,
Քեզ օրինակ տամ աստանօր յոյժ անվըրէպ,
Թեպէտ հըրով յարամաշի՝ ինքն է անպէտ,
Այսպէս և վէպ,
Թողու անեփ,
Զմանուկ տըգէտ:
Տէրըն տերանց տընկեաց զայգի անհանգունակ,
Եդ ի խեչակ և բարձրացոյց ըզբարունակ,
Ըզփուշ էառ նա խաղողոյ մերթ փոխանակ,
