Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Թերաբաց թևովք ճեմս առեր.
Յայդ լեռներէն ի վայր փութաս,
Յախուր գարնան պարեալ ցնծաս,
Նաղշուն ձագերով շուրջ կուգաս,
Արագ-արագ ոստոստելով,
Ծաղկանց վերայ թաւալելով,
Վասն ո՞յր թըռչիս,
Ընդէ՜ր փախչիս,
Կամ զի՜ թագչիս,
Կողկողալով ձայն արձակէս,
Շախղըղա՜, շախղըղա՜, շախղըղա՜:
Մի՛շտ հառաչես ու կարկաչես:
Կարկաչական այդ ձայն քո սուրբ
Տոչորէ զիս՝ սիրոյ քոյ հուրբ,
Չետ զովանալ արտասուաց ջուրբ.
Յայդ լեռներէն ի վայր փութաս,
Յաւուր գարնան պարեալ ցնծաս,
Նաղշուն ձագերով շուրջ կուգաս,
Արա՜գ-արա՜գ ոստոստելով,
Ծաղկանց վերալ թաւալելով,
Վասն ո՞ւր թըռչիս,
Ընդէ՞ր փախչիս,
Կամ զի՞ թագչիս.
Կողկողալով ձայն արձակես,
Շախղըղա՜, շախղըղա՜, շախղըղա՜
Մի՛շտ հառաչես ու կարկաչես:
|
|
