Դու իմ սըրտիս քաղցրիկ արև գարնանային,
Կենաց կըցորդ, հոգւոյս հատոր բոլորովին,
Պարգևէ կեանս ինձ ի մահու սուրբ գեղ քոյին,
Զոր վայելեալ՝ անմահանամ՝ նոր ի նորոլ:
Հանց ցեղ ցընծման ո՜չ հանդուրժէ սիրտս ի մարմնի,
Վայելողացն ամենայնի՝ բիւր երանի,
Ծարաւելոյս անմահական ջուր կենդանի,
Թէ արբուսցես՝ դալարանամ՝ նոր ի նորոյ:
Եթէ տեսից ի կամքս տեառն, ըզքեզ բարով,
Ըզտենչ սըրտիս չբաւեմ լքնուր հազար տարով,
Թէ զուգակցի ընդ քեզ ԻՄԱ՝ դիւրին հնարով,
Ես զովացեալ՝ առ լըրանամ՝ նոր ի նորոյ:
