Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ան ի՞նչ աղա է,վօր հէչօլմասա,
Մոսկօֆին օխտը ժում խափած չի ՛լայ,
Մենք հէչ չինք ասիլ` հարամի ու կօղ
Մարթուն, վօր ծօցը ունի նօմալ փօղ:
Աղան, ատէթը, չի մեխկընալ հէչ,
Հազարներ վօթել կեր ու խումի մէչ.
Ամա լավ կօրծի զոհելու ըլալ,
Քապիկին վըրա տիր-տիր կըտօղայ:
Աղան շատ կատէ ազգային թատրօն,
Զէրէ սիւրէթը կըտեսնէ նա հօն,
Մէմալ ուռուֆը կըվերնայ մարթուն,
Տիմացը վօր տան կազէթի անուն:
Ի՜նչ էրկան-պարակ խօսքըս էրկընցնում,
Ու ծեր կօլօխը լաֆով հօտեցնում,
Քանի անպակաս է մեր մէչ աղան,
Սըրայի գալու չէ խեղճ Նախչըւան։
|
|
