Փեսավերն էր հին բարեկամ Մեմնոնը, Եվ հարսնաքույր՝ Պանթազեղե Ամազոն։ Իմ զարդարանք եղավ կարմիր արյունը, Ողջագուրանք՝ դիոց մահու հըռընդյուն, Նշանվեցա սուր սլաքոք նետերու, Պսակվեցա պողովատիկ սուսերով»։