Էջ:Raphael Patkanian, Collected works (II).djvu/138

Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք»
Ծեղ մոտիկցան տէնքսըզ մարթիկ.
Կօղ ու հարփան այն ֆէլանին
Կինի-ռախի տըվիք քիթին`
Սուտ խապէրներ փըռել տվիք.
Տահա՛ ասիմ՝ տուք ի՞նչ արիք։
Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք.
Մեզ վնասել շատ ջանացիք,
Գիշերն էկաք ու մեր դըռան
Քըսեցիք տուք ծութ ու խաթռան,
Վօր այդպէս մեզ խայտառակիք։
Տահա՛ ասիմ՝ տուք ի՞նչ արիք։

Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք,
(Չարութեան մէչ շատ հմուտ իք).
Պացիք անպէտք մէկ վարժարան,
Մեր դրպրոցին իբր ախոեան.
Բայց ծեր միտքը չէր պան շինել,
Այլ էղածը հիմքէն քանդել.
Հաստն ու պարակ ունի մէկ կին-
Այսպէս խափիլ իք միշտ ազգին,
Ինչ է ուսում` այդ տուք չկիտիք։
Տահա՛ ասիմ՝ տուք ինչ արիք։

Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք
Վերչին հնարն ալ տուք կօրծ տըրիք,-
Կրեցիք մէկ կանկատի թուխթ,
Քալցնել տըւիք տուն ու խանութ.
Մեզի կորցնել շատ ուզացիք.
Տահա՛ ասի՜մ տուք ի՞նչ արիք։

Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք.
Վեհի անունն նուաստացուցիք,
Տարածելով սուտ-սուտ լուրեր`
Կօեա հալխին կըկողոպտէր,-
Իշքիլ մարթոց մէչ ցըքեցիք։
Տահա՛ ասիմ` տուք ի՛նչ արիք։