Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Շալվեր Սերոբ տանղալախ,
Ի՞նչ իս ատխատար ուրախ,
Ծեռքռվ, վօտքով կըտողաս,
Փառքիտ մէչը կըլողաս։
Ինչպէս չի լամ ես ուրախ,
Ասաց Սերոբ տանղալախ,
Եփ իմ ատած Սիւլիւկին
Համաձայն իմ խըրատին։
Կուլխուն գէշ օյին պէրին
Ծեռքը վօտքը թուլցուցին.
Կասին սօլ սէմթն է տամլա,
Սէօզտէ տաք ճուր պիտ էրթայ։
Չա՛ր տանղալախ, ի՞նչ արիր,
Խօմ անտանակ մօրթեցիր
Աշխատաւոր Սիւլիւկին,
Հետն ալ անմեղ տաս հօքին։
Ատպէս թօ լայ, օխ, թօ լայ,
Ալայ աշխարհ թօ կիտնայ,
Վօր տանղալախ Սերոբ-ան
Հալխին կուլխուն է՝ սօփան։
Ուժըս ատպէս ճանչընայ,
Տայմա ինծմէն վախնայ։
|
|
