կան դՀավաճառման» միջոցով այդ մասին, ի միշի այթց, մի Հայտարարություն էլ ո,զարկեցի «Մշակ» թերթին, որպեսզի վերջինս այն տպադրի, իհարկե, վճարով, Այդ թերթի խմրադրոլթյոլնր հայտարարությունս վեց օր իր մոտ պահելուց հետո' վերջապես յոթերորդ օրր հեռախոսով տեղեկացնում է դրավաճաոատանր, որ ինքը սկզրունքից ելնելով որոշել է իմ երկերի վերաբերյալ հայտարարությանը (էՄշակում» տեղ -չտալ ոչ մի դրամական վճարով։
4 հետևում է հա J մամուլին, նա ղիտ»), որ վերջերս իմ Լ հանգուցյալ Աըծրունոլ օրգանի ներկայիս ղեկավարների միջև գոյություն ունի գրական հակամարտություն։ Թե ինչից է ծագել այդ հակամարտությունը և ինչի վրա է այն հիմնըՎէսծ, ռուսական թերթի ընթերցողների համար հետ աք>Ր?իր լէ* Բայց ես երբեք չէի կարող մտածել, որ իմ հակառակորդները գրական թշնամանքը կփոխադրեն Նյութ ական հողի վրա։ Հա յանի է, որ ներկայումս կովկասահայերը միայն երկու օրաթերթ ունեն* <րՄշակը» և «նոր դարը)) և որ այն հայ գրողը, որը ցանկանում է տարածել իր գրքերը, VOldl-S ՈՕ!ՕՈՏ հարկադրված է դիմել չորրորդ էջի օգնությանր, այսինքն այդ երկու թերթերի հայտարարությունների բաժնին, և եթե գրողը այդտեղ հայտարարություն չտպա գրի, ապա ընթերցող հասարակությունը ոչինչ չի իմանա նրա գրքերի մասին և հետեվարար չի գնի այդ գրքերը։ «Մշակի)) արարքը ներկայացնում եմ ընթերցողների դատին։
ՆԱՄԱԿ ԽՄՐԱԴՐՈԻԹՅԱՆ
«Մշակյ>.-ը իմ մի փոքրիկ նամակին իր անցյալ կիրակվա համարում պատասխանում է 12 սյունակից բաղկացած մի հոդվածով, ուր աշխատում է արդարացնել իր գռեհիկ վարմունքը։ Այդ երկարաձիգ բանասիրականում ամեն ինչ կ տ, բացի բարեխղճությունից։ Պատասխանել այդ մութ գրվածքին առանց բացատրությանճ անկարելի է։ Հարկադրված եմ նախ ինքս պարզել «Մշակ֊ի պատճառաբանությունը իմ
