որ Ֆլորայի հայրն է, մի հայ հեղափոխական1 ազգայնական ոգով, որ հայր Ս ահ առուն ու աշակերտն է, մի անհատական կամ ոչնչական, որ ամեն ինչ ուզում է քանդել կոպիտ ձևով և վերջապես տիկին Սահառունին, իբրև մայրական սիրո մարմնացում և օրիորդ Սահառունին, իր հոր հավատարիմ գաղափարակիցը և պաշտպանը։ Գրելով «Կործանվածը, ես չեմ ղեկավարվել ոչ կանխակալ գաղափարով, ո չ անձնական հակակրանքով կամ համակըրանքով և ոչ, մանավանդ, ոևէ կուսակցության ոգով։ Ես աշխատել եմ մնալ կուլիսների ետևում, թույլ տալով գործող անձանց և իրերին խոսել և գործել այնպես, ինչպես կամենում են իրանք։ Թե որ չափով է այդ ինձ աջողվել, այդ արդեն հան¬ դիսականների տպավորությունը կորոշի։ Ես միայն ամեն կերպ ձգտել եմ մնալ այս անգամ ևս հավատարիմ իմ գքա կ ա հ նական սկզբունքին' պատկերացնել և ոչ քարոզել։ Ընդունեցեք հարգանքներիս հավաստին։
<<Շիրվանզադեի>> Ճառը
Արտասանված 28-ին մարտի Ըուըալովի անվան ժողովրդական տանը Գ. Սունղուկյանցի ճիշատակին արված երեկույթին Հարգելի' հանդիսա՛կաններ. Հաճելի և, միևնույն ժամանակ, ծանր պարտականություն է ԴՐել վրա
Զուբալովի անվան ժողովրդական տան հայ դրամ ատ իկա կան սեկցիոնըճ խոսել Գաբրիել Ս ունդուկյանցի մասին։ Հաճելի, որովհետև խոսքը վերաբերվում է մեզ ամենքիս համար թա նկագին դրամատուրգին, որի մոտժամ անակյա
մահը վիշտ պատճսրռ եղ մեզ։ Ծանր, որովհետև ղժվար է ամփոփել մի քանի րոպեների մեջ այն, ինչ որ պետք է ասել և պարտավոր ենք ասել Սուններ դուկյանցի մասին։