պահանջվում ձեզնից։ Հետո անհրաժեշտ է իմանալ՝ ով է հանձն առել նրա դատի պաշտպանությունը։ Կա որոշ էտիկա փաստաբաններիս համար, որին պարտավոր ենք հպատակվել։
— Շնորհակալ եմ։ Ուրեմն, վա՞ղը։
— Վաղը ճիշտ այս ժամին ես ձեզ կսպասեմ։ Բարևեցևք ձեր ամուսնուն և իմ կողմից ասացեք, որ չհուսահատվի։ Չկա տխուր դրություն, որ ելք չունենա։ Դատարանն այնքան էլ սարսափելի չէ, որքան կարծում եք։
Գուրգենը հրաժեշտ տվեց և շտապեց տուն։
Երբ նա կառքով մտազբաղ անցնում էր փողոցներով, զբոսնող ամբոխի միջից մի կին բարևեց նրան։
Ելենան էր։ Գուրգենը բնազդաբար զգաց մի ատելություն դեպի հարազատ քույրը և չպատասխանեց նրա բարևին։
Լիդիային նա հանդիպեց սեղանատանը Սերժի հետ նախաճաշ անելիս։
— Պապա,— ասաց վեց տարեկան մանուկը,— ասա մամային, որ չտխրի։ Դու որ տանը չէիր, ննջարանում լաց էր լինում։ Ինձ տեսավ, աչքերը սրբեց։ Էյ, մամա, կարծում ես, ես հիմար եմ, ոչինչ չե՞մ հասկանում։ Չէ, հիմա ես էլ երեխա չեմ։ Դայակն այսօր ինձ ասաց․ «Սերգեյ Գուրգենովիչ»։ Պապա, շուտով ես էլ քեզ պես բեղեր կունենամ։
Մանկան շաղակրատանքը մի հույզ գցեց Գուրգենի սիրտը, Նա կշտամբանքով նայեց Լիդիային և փոխարենը ստացավ նրա հարցական հայացքը։
— Համբերիր մինչև վաղը,— պատասխանեց Գուրգենը։ Եվ, գրկելով մանկանը արտասովոր ջերմությամբ և համբուրելով նրան, նստեց նախաճաշ անելու։
IX
Հետևյալ օրը որոշյալ ժամին Գուրգենը մտավ փաստաբանի մոտ։
— Բարեկամ, ձեր գործն այնքան էլ հասարակ չէ, որքան կարելի էր կարծել առաջին պահ,— ասաց Սինոփյանը, ուղղելով իր պենսնեն, որ շարունակ սահում էր ցած։
— Ես կարդացի այդ կնոջ խնդրագիրը, նա այնքան մեղադրանքներ է բարդում ձեզ վրա, որ արդարանալու համար քիչ ջանքեր չեն հարկավոր ձեր կողմից։
