Էջ:Shirvanzade, Collection works, vol. 5.djvu/403

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ադամյանը խոսեց.«Լսի՛ր, լսի՛ր, լսի՛ր, որդի, խնայիր ինձ, թող ոսկորներս գոնե գերեզմանում հանգստանան»...

Հ. Գ.: Լսում եմ, որ «Արձագանքի» խմբագրությունը պրեմիա է նշանակել այն սրամիտ ընթերցողին, որ յոթն օր յոթ գիշեր Հարոյի «Նամակներ իմ բարեկամին» ֆելիետոները կարդալուց հետո մի բան կհասկանա: