Էջ:Shirvanzade, Collection works, vol. 6.djvu/329

ՏԵՍԻԼ

    ՕՎՍԱՆՆԱ, ՍԱՄՎԵԼ, ՆԱՐԳԻ1Լ, մի վայրկյան ԱՐԱՄԱԶԴ, հետո
                 ՆՈԻՆՈԻՖԱՐ» և ԼԵՎՈՆ

ՍԱՄՎԵԼ.+ (Գալիս է խորքի դոներից, Օվսաննայի ձեոը բռնած,ուժով ներս բերելով։ Մյուս ձեռում բսնած է ջութակը կնտնտոցի հետ: Քրոջ պես դժգույն, նրբակազմ, համակրելի դեմքով երիտասարդ է, ճաշակով հագնված): Օվսաննա, Օվսաննա, եթե քո Ժորժին սիրում ես, հինգ րոպե, միայն հինգ րոպե, փոխարենը հարսանիքիդ երեկո մինչև լույս կնվագեմ: ՕՎՍԱՆՆԱ.+ Օհ քեզանից ազատվել չի կարելի։ (Նստում է դաշնամուրի մոտ): ՆԱՐԳԻԶ. + (Եկել է Սամվելի ու Օվսաննայի ետևից): Մի ուրախ բան ածեցեք, որ սիրտս բացվի: Այսօր երկու տոն ունենք, համ ծնունդ, համ նշանդրություն։ Օհ, վերջա- պես: (Նստում է ու պատրաստվում ականջ դնելու): ՍԱՄՎԵԼ.+ Ի՞նչ անեմ, առանց ակոմպանեմենտի չեմ կարողանում ըմբռնել։ Ահա"։ (Դնում է սլյուսլիտրի վրա մի նոտատետր և պատրաստվում ջութակ նվագել): ՕՎՍԱՆՆԱ. (Սկսում է դաշնամուր նվագել): Այս ինձ ծանոթ մի եղանակ է։ ՍԱՄՎԵԼ. (Ջութակ նվազելով): Հրաշալի բան է։ Սարազատի ամենասիրելի նոկտյուրնը։ Այդպես, այդպես, մի՛այն մի փոքր հանդարտ: Հիանալի է։ Նվագում են երեք քաոորդ րոպե: Նախասենյակում զանգակ: ՆՈՒՆՈՒՖԱՐ, Գալիս է խորքի դոներով» գնում է աջ կոդմի երկրորդ դոներով նվագելու միջոցին և իսկույն ետ է գա-, լիս մի մեծ փունջ ծաղիկներ բերելով; Ս*ոտենում է Նար-» գի զին և տալիս է մի այցետոմս): ՆԱՐԳՒԶ. Օվսաննա, տես Ժորժն ինչ չավ ծաղիկներ է ուղար« կել քեզ համար։ ՕՎՍԱՆՆԱ, (հաղը չի ընդհատում): Դիր դաշնամուրի վրա։ ՆՈՒՆՈՒՖԱՐ. (Փունջը դնում է դաշնամուրի վրա և գնում խորքի դոներով): 320