այդ բոլորը։ Նայում եմ Բեդեկերի ստրուկ անգլուհիներին և նրանց սերկևիլագույն դեմքերի վրա կարդում եմ նույն տարակուսանքը։
Կ․ ՊՈԼՍԻ ՇՐՋԱԿԱՅՔՈՒՄ
Սկյութարի կռնակի բարձունքներից Կ. Պոլիսը ներկայացնում է մեկն իր կախարդական տեսարաններից։
Շոգենավը Բոսֆորի նեղուցը կտրելիս՝ ճամփորդի ուշադրությունը գրավում է մի փոքրիկ կղզի, վրեն մի տնակ և մի աշտարակ։
«Ղըզ֊Գյուլեսի» է այդ կղզու անունը, թեև եվրոպացիները նրան անվանում են «Լեանդրի աշտարակ»։
Թուրքերը հետևյալ ավանդությունն ունին այդ աշտարակի մասին։
Մի թափառական գնչուհի Սուլթան Մահմեդին գուշակում է, թե նրա աղջիկը Մեհար Շեհիբին մեռնելու է օձի խայթումից։ Սուլթանն իր զավակի կյանքը ապահովելու համար շինել է տալիս Ղըզ-Գյուլեսին Բոսֆորի մեջ և այնտեղ է բնակեցնում նրան ապահով, որ ոչ մի սողուն չի կարող անցնել կղզի։
Մեհար Շեհիբի գեղեցկության համբավը հասնում է պարսկական շահի որդուն, որը առանց տեսնելու սիրահարվում է նրա վրա։ Իբրև իր սիրո ցույց մի օր նա գեղեցկուհուն ուղարկում է մի փունջ։ Ճակատագրի կամքով ծաղիկների մեջ սպրդած է լինում մի թունավոր օձ, որ խայթում է Մեհար Շեհիբին։ Գալիս է շահի որդին և թույնը ծծելով գեղեցկուհու վերքից՝ փրկում է նրա կյանքը։ Երախտագետ սուլթանը շահզադեի անձնվիրությունը վարձատրում է, ամուսնացնելով նրան իր աղջկա հետ։
Կարծում եմ վատ նյութ չէ ժողովրդի ստեղծագործություններից այնքան օգտվող բանաստեղծների համար։
- ↑ Այս ավանդությունն ինձ պատմեց մեկն իմ ուղեկիցներից։ Հետո ես ստուգեցի և նույնը գտա Պ․ Գրիգոր Չիլինգարյանի «Ուղևորության ի Կոստանդինոպոլիս» հետաքրքրական գրքույկի և Սերվտաիի «Voyage Orient» ուղեցույցի մեջ, ՇԻՐՎ.։
