«Այն ո՞վ է, որ աստվածային...»
(Էջ 51)
Առաջին և միակ անգամ ապա գրվել է «Ազատության ժամեր» ժողովածուում (Էջ 101): Նվիրված է Աննային (տհ՛ս «Ռոմանս» ոտանավորի ծանոթագրությունը): Գրված է, ամենայն հավանականությամբ, 1859 թ. օգոստոսի 11–ին։
Հրեշտակ-պահպանիչ
(էջ 52)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Ազատության ժամեր» ժողովածուում (էջ 103), ապա՝ Ս. Շահազիզ, Երկեր, Երևան, 1961, էջ 31 և մյուս Ժողովածուներում։ Նվիրված է Աննային (տե՛ս «Ռոմանս» ոտանավորի ծանոթագթությունը)։
Սերս սպառեցավ, փա՜ռք աստուծո
(Էջ 53)
Առաջին և միակ անգամ տպագրվել է «Ազատության ժամեր» ժողովածուում (էջ 109)։
A mon amour
(Էջ 54)
Առաջին և միակ անգամ տպագրվել է «Ազատության ժամեր» ժողովածուում (էջ 111)։
Բնաբանի ու մեղեդու աղբյուրը պարզված չէ։ Բանաստեղծությունը Նվիրված է դարձյալ Աննային (տե՛ս «Ռոմանս» ոտանավորի ծանոթագրությունը):
Առ Եղիսաբեթ
(էջ 55)
Առաջին և միակ անգամ տպագրվել է «Ազատության ժամեր» ժողովածուում (էջ 113)։
Ո՞ւմ է ուղղված բանաստեղծությունը՝ չհաջողվեց պարզել։
Սեր
(Էջ 66)
Առաջին և միակ անգամ տպագրվել է «Ազատության ժամեր» ժողովածուում (Էջ 114):