Այս էջը հաստատված է
Էն գող բազեին.
Շուտ արա՛, գնա՛,
Կատվին էլ ասա».–
Թռավ, հասավ՝
Կատվին ասավ —
— Մռռան փիսիկ ջան,
Եկ ինձ օգնության.
Դո՛ւ էլ մի մեր ես,
Ձագերի տեր ես,
Բազեն անիրավ՝
Ճուտերս տարավ,
Օգիր ինձ, խնդրեմ,
Գեթ մինն ազատեմ։
Սուլթան աքլորը, Շորոր մոքիրը, Ճերմակ
Հոքիրը, Հնդու խնամին, մեկ էլ մեր
Շունը՝ մեզ ձետ կլինեն:
— Միա՜վ, միա՜վ, միա՜վ...
Լավ, լավ, լավ,—
(Մռռանը ասավ).—
Հավիկ ջան, գնա,
Միամիտ մնա.
Հենց որ ձեն տաս դու՝
Կգամ օգնելու։
Կգամ օգնելու,
էն չար բազեից,
էն գող բազեից
Քեզ ազատելու։
Մյուս օրը հանկարծ
Բազեն երևաց.—
էն բարձր սարից,
Մթին անտառից,
Մեկ սևին տալով՝
Առաջ էր գալի,
Մեկ թևին տալով՝
Դեպի ցած գալի։
Եկավ, որ բակից
