Jump to content

Էջ:Tsaghkepunj.djvu/113

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Ձագերի տեր ես,
Բազեն անիրավ
Ճուտերս տարավ.
Օգնիր ինձ, խնդրեմ,
Գեթ մինն ազատեմ.
էն քաջ աքլորը, Շորոր մոքիրը, Ճերմակ
Հոքիրը մեզ հետ կլինեն։
— «Վա՜խ, վա՜խ, վա՜խ,
Լավ, լավ, լավ,–
Հնդուհավն ասավ.
— Հավիկ-մարիկ ջան.
Քանի շատ լինենք՝
Շուտ կհաղթենք մենք
էն չար բազեին,
էն գող բազեին.
Շուտ արա, գնա,
Մեր շանն էլ ասա»։
Թուխսը հասավ,
Շանն էլ ասավ
— Ոսկի հարևան,
Եկ ինձ օգնության,
Դո՛ւ էլ մի մեր ես,
Ձագերի տեր ես.
Բազեն անիրավ՝
Ճուտերս տարավ,
— Օգնիր ինձ, խնդրեմ,
Գեթ մինն ազատեմ.
Սուլթան աքլորը, Շորոր մոքիրը, Ճերմակ
Հոքիրը ու Հնդու խնամին մեզ հետ կլինեն:
— Հա՜ֆ, հա՜ֆ, հա՜ֆ...
Լավ, լավ, լավ,–
(շունն էսպես ասավ.) —
— Հավիկ-մարիկ ջան,
Քանի շատ լինենք,
Շուտ կհաղթենք մենք
էն չար բազեին,