Jump to content

Էջ:Tsaghkepunj.djvu/122

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Քեզ ասա,
Թե չէ՝ էս է
Քեզ հասա...
ԹՈՒԽՍԸ.– Կատու, կորի,
Դո՛ւ ո՞վ ես,
Մ՛ի ցատկոտի
Գժի պես...
ԿԱՏՈՒՆ.— Մի տես, մի տես,
Սրան տե՛ս,
Ես քեզ կանեմ
Երկու կես...
ՉԱՄԲԱՐ—(Վերադառնում է դրսից ու օգնության
հասնում թխսամորը)
Հա՜ֆ հա՜ֆ... ա՜խ դու,
Ա՜յ չար կատու...
(Կծում է կատվի ոտը)
ԿԱՏՈՒՆ.— Մյաո՜ւ... մյաո՜ւ...
Ա՜խ մեռնում եմ,
Վա՜խ մեռնում եմ...
ՉԱՄԲԱՐ.– Հաֆ-հա՜ֆ... հա՛ֆ-հա՜ֆ...
Ինչ կբրդես
էն կխրդես...
ՃՈՒՏԻԿ.— Շնորհակալ եմ Չամբարից,
Որ չար կատվից փրկեց ինձ...
ԲՈԼՈՐԸ.– Կեցցե՜, կեցցե՜ Չամբարը,
Խորտակում է միշտ չարը...
Նա՛ է ամեն մի բանում
Մեր բակվորին պաշտպանում։
ԿԱՏՈՒՆ.— (Մոտենում, ձեռքով բռնում է բուկը և
խնդրում է)
— Մյաո՜ւ... մյաո՜ւ...
Ա՜խ, ես մեղա... ներեցեք ինձ,
Չեմ հեռանա ես ձեզանից...
ԹՈՒԽՍԸ.— Մենք... մենք...
Ներում ենք...
Ու միասին