Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/121

16

***

Գիշեր է և լռություն,
Լռություն է իմ հոգում,
Ոչ անուրջ կա ապարդյուն,
Ոչ սեգ ըղձանք ու խոկում․․․

Ցուրտ է աշխարհն ու աղոտ,
Աշո՜ւն, անձրև՜ ու մշուշ,
Սևավոր են ու ցավոտ
Եվ մտածում և վերհուշ...

Դուրս եմ գալիս ես փողոց,
Շրջում անվերջ ու տրտում․—
Բացված է մի թունոտ խոց,
Մի մութ շիրիմ իմ սրտում։

Մի կանչեք ինձ, հույսի նոր
Խոսքերով ինձ մի դյութեք,
Թող իմ կյանքը մենավոր
Պատե անանց մութ ու մեգ...

Համր է երկիրն ինձ համար,
Եվ ցուրտ և լուռ և ունայն,
Հոգիս անհույս ու խավար,
Սառը, որպես գերեզման...

Ոչ անուրջ կա ապարդյուն,
Ոչ սեգ ըղձանք ու խոկում.—
Գիշեր է և լռություն,
Լռություն է իմ հոգում...

[1912]