Jump to content

Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/316

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

27 «Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը՝ կույր» (էջ 51)

Առաջին անգամ տպագրվել է «Երկրի ձայնը», 1908, № 22 (22 հունիսի, էջ 7)

«Եվ սիրում եմ քեզ, և քեզ չգիտեմ» վերնագրով, ապա՝
«Մթնշաղի անուրջներ»-ում առանց վերնագրի։
«Երկրի ձայնը» ֊ում և «Մթնշաղի անուրջներ»-ում.

2 Քո հոգու մեջ կա մի անթափանց մութ.
3 Քո սև հայացքում կա մի քնքույշ սուտ,
5 Փակ են քո սրտի մութերը իմ դեմ.
9 Փակ են քո հոգու վիհերը իմ դեմ,
12 Արդյոք ո՞վ ես դու, բնա՛վ չըգիտեմ...

28 «Դու դեռ չես մեռել իմ հիվանդ սրտում» (էջ 52)

Առաջին անգամ տպագրվել է «Երկրի ձայնը», 1908, № 21 (15 հունիսի, էջ 7) «Սոնետ» վերնագրով։ Այդ վերնագիրը պահպանված է նաև «Մթնշաղի անուրջներ»-ում։ «Բանաստեղծություններ»֊ի 1֊ին հատորը կազմելիս տեսնելով, որ դա սոնետ չէ, Տերյանը դուրս է գցել 10-րդ և 12֊րդ տողերը՝

Գուցե դու պայծառ Ցնորք ես միայն...
Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել,

և տպագրել իբրև երեք տնից կազմված բանաստեղծություն՝ առանց վերնագրի»
«Երկրի ձայն»-ում և «Մթնշաղի անուրջներ»֊ում.

4 Պայծառ պատկերըդ կյանք-անապատում...
7 — Դո՜ւ երազների լույս հորիզոնում,
9 Քեզ գուցե կարոտ-կսկիծս է վառել,
10 Գուցե դու պայծառ Ցնորք ես միայն...
11 Երազանքներում իմ նըվիրական
12 Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել,
13 և 14 Ինչպես այս հրատարակության 11-րդ և 12-րդ տողերը։

20 «Ես անջատված եմ հայրենի հողից» (էջ 53)

3 — Ինձ միշտ այրում է մի կարոտ-թախիծ՝
6 Բարձրանում են վեր ու արցունքվում ցած.—
11 Իմ հոգու մեջ կա մի անհագ ծարավ.
12 Օ՜, հավետ օտար, Հայրենական տո՜ւն...

30 «Տխուր մեռան կապուտաչյա» (էջ 54)

3 էլ ոչ մի թև ինձ չի տանի լեռնագագաթն արծաթյա,
4 — Ա՜խ անկումի գերեզմանի խավարներում ինձ գթա՛։
5 Պաղ ձեռքերով Մահն է ահա ցաված սիրտըս փաղաքշում,
6 Սոսկումն իջավ սրտիս վերա վհատության մշուշում։