5 Գիշերն է փռել խոհերը մութ
9 Հողմն է հեկեկում մռայլ վիհերում...
12 Ո՞վ է իմ սիրո ճըրագը մարել...
9 Վերջալուսին (էջ 114)
Ինքնագիրը առանց վերնագրի է։
12 Օտարուհուն (էջ 117)
4-րդ և 16-րդ տողերի «հեռուն»-ի փոխարեն ինքնագրում կա նաև «հոգուն».
Նետեցիր քո նետերն իմ հոգուն
17 Մահ (էջ 122)
Ինքնագիրը մատիտով վերնագրված է «Տանջանքի գիշեր», ապա ջնջված է և մատիտով գրված «Մահ»։
18 Հայրենիքում (էջ 123)
Ձեռագրում գրված է «Ստ. Մամիկոնյանին»։ «Բանաստեղծություններ»-ի 1-ին հատորում տպագրված է առանց «Ստ. Մամիկոնյանին»-ի։
Երկերի Բեյրութի հրատարակության մեջ այս բանաստեղծությունը տպագրված է երկու անգամ՝ իբրև տարբեր բանաստեղծություններ՝ 43-րդ էջում «Հայրենիքում» վերնագրով, 88-րդ էջում առանց վերնագրի։ Ընդ որում 88-րդ էջում բաց են թողնված երրորդ և չորրորդ տները։
Ինքնագրում.
Եվ ցավով է լի իմ ուղին մոլոր...
20 Հանդիպում (էջ 125)
Ինքնագրում.
4 Մեր լավ հույսերից անանց վհատում...
11 Քեզ ինչ խոսքերով սփոփեմ հիմա
21 Անդարձություն (էջ 126)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Հորիզոն», 1911, № 15 (23 հունվարի)։
10 («Ինչ կարիք իզուր տանջվել և տանջել»!)
12 Ու մենք չուզեցինք մեկ մեկու կանչել։
13 Տարիներն անցան ու հին օրերին
14 Նայում եմ ահա ես սառը սրտով.
15 Եվ որպես գերին՝ հնազանդ բեռին —
17 Ոչ մի հուզումի սիրտըս չեմ տալիս.
18 Եվ եթե հանկարծ խոսքերըդ հնչեն,
