38 «ես նստում եմ մենակ, մեն-մենակ» (էջ 191)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Գեղարվեստ», № 3 (1909, էջ 63) «Աշնան.
երգերից» խորագրի տակ։
3 Այս կյանքի աշխարհում դժնդակ,
5 Ես գիտեմ դյութական մի երկիր,
6 Ես գիտեմ լուսազարդ մի հովիտ,
9 Ես գիտեմ մի չքնաղ առասպել,
11 Օ, ինչ քաղցր և սուտով միշտ արբել,
41 Խորհրդավոր սեր (էջ 194)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Գարուն»֊ի 1֊ին գրքում (էջ 190) առանց վերնագրի, «Ոսկե հեքիաթ» գրքից» խորագրի տակ։
16 Ու ինձ հետ երազում ու լացում։
42 «Դուրսը ցուրտ է հիմա» (էջ 195)
Ինքնագրում.
10 Այս հուրը մեղմարոց.
Կա նաև մի տուն՝ վրան գիծ քաշած․
Չի փայլում ոչ մի լույս
Գիշերում ալեկոծ
Ես ունեմ ուղեցույց
Հեռավոր մի փարոս։
44 Իմ ցնորքին (էջ 199)
Առաջին անգամ «Բանաստեղծություններ»-ի 1-ին հատորում տպագրվելուց հետո «Գեղարվեսս»֊ի № 7-ում (1921, էջ 95) «Ոսկի հեքիաթ» գրքից» խորագրի տակ տպագրվել է մի քանի փոփոխություններով։
«Գեղարվեստ» - ում.
1 և 17 Անե՛յլա ոչ ոք դեռ չի համբուրել
3 Ո՜վ է քո անուշ աչերը վառել
6 Դու հայտնվում ես արշալույսի պես.
8 Ու պաշտում է քե՛զ։
11 Թող նա իմ սիրտը հավիտյան խոցե
12 Եվ չը երերա։
19 Ո՞վ է քո ոսկե ժպիտը վառել
«Իմ ցնորքին» բանաստեղծությունը «Երկերի ժողովածու»-ի 2-րդ հատորում (էջ 117) այնպես է ծանոթագրված («« Գեղարվեստ» 1921 թ., № 7 «Ոսկի հեքիաթ» գրքից» խորագրի տակ»), որ ընթերցողին կարող է թվալ առաջին անգամ է։
