15 «Ես չեմ հոգնել սիրելուց, և երգերից և ցավից» (էջ 229)
Աոաջին անգամ տպագրվել է «Գեղարվեստ» N 6 (1917, էջ 155 —156)։
2 Ուղիներից հեռավոր, աղետներից նորանոր —
3 Ողջույն նորից ու նորից նոր խնդում ու նոր թախիծ
4 Եվ առավոտ անստվեր և գիշեր իմ սևավոր.
8 Վիճակված է քեզ շնչել—երգով խնդալ, երգով լալ.
9 Եվ խնդում է լացդ պարզ, ու խնդումդ լացի պես.
Տերյանի արխիվում (գործ N 61—62) պահպանված է այդ բանաստեղծության մի այլ ինքնագիր հետևյալ այլընթեռնումներով (բանաստեղծությունը վերից վար մատիտով ջնջված է)։
3 Սիրելի են ինձ հավետ և դառնություն և թախիծ
4 Եվ գիշերը մրրկոտ և օրերը սևավոր։
5 Սիրտ իմ բաց ես աշխարհի և մարդոց դեմ սիրտ իմ՝ բա՛ց
6 Պայծա՜ռ, քնքույշ կարկաչող֊սիրտ իմ աղբյուր ես զուլալ
10 Տխրություն է ամեն ինչ երազ է և հիացում
12 Եվ արևն է քեզ այրում և մրրիկներն են ծեծում...
16, 17 «Աշուն է. օրերը ցրտում են...» (էջ 230)։ «Միշտ նույն հուշն է, նուշը նույն» (էջ 231)։
Առաջին անգամ տպագրվել են «Երկերի ժողովածու»-ի 3-րդ հատորում (էջ 57, 58):
18 «Սիրում եմ ես նրանց, որոնք խենթ են ու անտուն» (էջ 232)
Աոաջին անգամ տպագրվել է «Հայաստանի կոոպերացիա», 1920, № 13 (15 հուլիսի, էջ 519) մի ծանոթությամբ, թե առաջին անգամ լույս է տեսնում «մեր պարբերականում »։
1 Ես սիրում եմ նրանց, որոնք խեղճ են ու անտուն,
3 Ես սիրում եմ անօգ մարդկանց, մանուկներին որբ
4 Եվ այն կանանց, որ նայում են անպատկառ ու ցոփ։
5 Ես նրանց եմ սիրում, որոնք գիշերում խավար
6 Գաղտագողի թափառում են և խանդում իրար։
8 Նրանց, որոնք մահապարտված՝ չար են և ագահ։
9 Եվ կուզեի ես հարազատ ու ընկեր լինել
10 Նրանց, որոնք ծովն են ընկել չեն կարող ելնել։
11 Ես կուզեի եղբայր լինել նրանց, որ մթին
12 Օրերի մեջ կորցրել են կրակը հետին։
14 Ես կուզեի մեռնել անբախտ և անհիշատակ։
Խանզադյանին գրած մի նամակի (1914) հետ Տերյանը ուղարկել է այս բանաստեղծության մի տարբերակը «Ես սիրում եմ...» վերնագրով, տակր նշված գրելու տեղը՝ Մոսկվա։
