Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/42

18

ՀՐԱԺԵՇՏ

Դու գնում ես` չըգիտեմ ուր,
Լուռ ու տխուր,
Հեզ գունատվող աստղի նըման:

Ես գնում եմ տրտում—մենակ,
Անժամանակ
Ծաղկից ընկած թերթի նըման։

Դու գնում ես` չըգիտեմ ուր,
Սրտակտուր
Լացըդ պահած իմ հայացքից։

Ես գնում եմ լուռ—անտրտում,
Բայց իմ սրտում
Ցավ է անվերջ, մահո՜ւ կսկիծ...

1904