Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Եվ նորից եմ այս վիհից խավար
Ձգտում ես դեպի ափեր հեռու,
Բայց շշնջում է մեկը համառ.
Դու ինքդ ես ընտրել վիճակըդ, դո՛ւ:
Սուզվեց ցերեկը միգում անափ
Սաստող կոհակն է շուրջը ծեծվում,
Հուշերն են քնքուշ մի թախծությամբ
Նորից դառն համբույրն ինձ մոտեցնում։
|
|
