«Չեմ հավատում ճիչերին ձեր ցնծագին» . . . . . . . . . . . . . .. . . . . .
«Ի՞նչ մնաց ինձ — ոսկյա մի ցանց, ուրիշ ոչինչ». . . . . . . . . . . . . . . .
«Ինչո՞ւ ես ջահել չըմեռա». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Կրկին եկար, անուշ գարուն». . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . .
«Արեգակը հուր ոսկի է մաղում». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Պայծառ են աստղերը». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Իմ դուռը բաց է` եկեք բոլոր». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Դուրս եմ գալիս ես, լուռ թափառում». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Փողոցներն ահա դադար են առնում». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Իմ հոգին որպես թափառիկ մի շուն». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Անձրև է կրկին և խցիկն իմ խեղճ». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
էքսպրոմտ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Կանչում են ինձ ձայներ». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Հրեշտակ մաքուր, լուսաթև». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Ինչո՞ւ է այսպես սիրտըս մղկտում» . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Ջերմ կարոտով սպասում եմ անհամբեր». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Նմանություն («Իմ վիրավոր, իմ վրդովված սիրտը նորից մի՛ վրդովիր». . . . . . . .
«Դու Լեյլան ես, դու երազ — դու Լեյլան ես լուսավոր». . . . . . . . . . . . . . .
«Աստղերն են քնքուշ խաղում». . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . .
«Քնկոտ առվին թեքվեց ուռին». . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . .
«Ոսկի ավազ լինեիս». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Արեգակը ծովն է իջնում». . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . .
«Այստեղ միշտ քեֆ ու հանդես է». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Թումանյանի պալատում». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Թումանյանի երգերում». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Ես դեռ պատանի սիրեցի քո խիստ». . . . . . . . . . . . . .
«Ճեղքելով կապույտ անապատն անհուն». . . . . . . . . . . . . .
«Ռ. Զարդարյանի ալբոմում». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Գար ինձ հանկարծ հեռագիր». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Այս հին ու նոր գրքերի վրա կորացած». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Այնպես պարզ ու խնդագին, օ՜ խնդություն իմ» սրտի. . . . . . . . . . . . . .
«Ա՜խ, դեռ հնչում է քնքուշ մուզիկը». . . . . . . . . . . . . .
«Նստել այստեղ, անվերջ նստել ու նայել». . . . . . . . . . . . . .
«Դարձել եք հեռու երկրներիցս». . . . . . . . . . . . . .
«Որքան փոխված եք». . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Նամակ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Ափսոս չէ՝, Մարգո այս երեկոն». . . . . . . . . . . . . .
«Եվ հիշեցի ես հորդ անձրևի տակ» . . . . . . . . . . . . . .
«Երգն այս անզոր ու անզարդ». . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . .
«Դու չըգիտես դեռ, որքան անմիտ են» . . . . . . . . . . . . . .
Հանաք . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
«Ինչո՞ւ ես այդպես դու ինձ նախատում» . . . . . . . . . . . . . .
«Լուսաբացին նա բարձրացավ կախաղան». . . . . . . . . . . . . .
