9 Խոսքը Ա. Ի. Տուժին-Սումբատովի (1857—1927) «Դավաճանություն» պիեսի մասին է, որի ներկայացմանը Սիրանույշը (Մերոբե Գանթարճյան—1857— 1992) հանդես էր գալիս Զեյնարի ղերակատարմամբ: Դժվար է ասել, թև հռչակավոր դերասանուհու այդ բացառիկ հաջողված դերակատարումը ինչու դուր չի եկել Տերյանին։
11 Հավանորեն խոսքը №28 նամակի մասին է` ուղարկված 1905 թ. նոյեմբերի 9-ին։
31
Տպագրվում է ըստ ինքնագրի (ԳԱԹ, ՏՖ)։
32
Տպագրվում է ըստ ինքնագրի (ԳԱԹ, ՏՖ) ։
1 Տե՛ս №20 նամակի 5-րդ ծանոթագրությունը։
33
Տպագրվում է ըստ ինքնագրի (ԳԱԹ, ՏՖ)։
34
Տպագրվում է ըստ Իսահակյանների մոտ պահվող ինքնագրի։
1 Աննետ — անհայտ, Ք. Չարխյանի «Կոչ առ գիմնազուհիս կովկասյան» բանաստեղծության (տե՛ս № 11 բանաստեղծության 6-րդ ծանոթագրությունը) մեջ ևս կա այդ անունը («ասաց «գյոզալ իմ Աննետ»): Հավանորեն Տերյանին և նրա ընկերներին ծանոթ աղջիկ։
2 Խոսքը Լազարյան ճեմարանի ավարտական քննությունների մասին է։
3 Ակնարկում է ճեմարանում իրենց գիշերօթիկ լինելը (տե՛ս №13 նամակի 3-րդ ծանոթագրությունը)։
4 Թեև Տերյանը հիասթափված էր իր պրոպագանդիստական գործունեությունից, սակայն, ինչպես երևում է, դեռ աղոտ հույսեր կային։ Տերյանագետները նրա հեռացումը դաշնակցությունից հաշվում են 1906-ի վերջերից։ 1907-ի մայիսին Տերյանը, Մյասնիկյանի հետ, Բաքվում է (տե՛ս №49 նամակը) և աշխատում է (թեև կարճ ժամանակով` հիվանդությունը ընդհա՛տում է այդ աշխատանքը) բանվորների շրջանում, մտորում է «հայ բանվորին սոցիալիստ դարձնելու», նրան «միջազգային պրոլետարիատի շարքերը» մտցնելու մասին։ Մտորումներ, որ նրան հետագայում հասցրին մարքսիզմին:
5 «Հացի երգեր»— Ակնարկում է «Հառաջ» թերթի 1906 թ. № 23-ում (12 փետրվարի) տպագրված «Հացի երգը» բանաստեղծությունը։
6 Կարծում ենք գրող Լևոն Մանվելյանին։
35
Տպագրվում է ըստ ինքնագրի (ԳԱԲ՛, ՏՖ)։
Թվագրվում է ըստ բովանդակության։
