Տերյանը և ունկնդիրներից մի քանիսը անմիջապես լեգալ թերթերից մեկում հրապարակեցին «նամակ խմբագրության», որտեղ նշավակվեցին հին ռենեգատի անբարեխիղճ պրիոմը»:
Հուշերի մեջ սպրդել է երկու մասնակի սխալ.
ա) Տերյանը չի ստորագրել «նամակի խմբագրության»-ը և հայտնի չէ` ներկա՞ է եղել գասախոսոլթյանր, թե՞ ոչ։
բ) Հոդվածի տակ ստորագրված է ոչ թե «Վ. Տ.», այլ «V»։
9 Կայծունի — Արշակ Թումանյան։ Տե՛ս № 83 նամակի 6-րդ ծանոթա¬գրությունը։
10 նկատի ունի «Մշակ»-֊ի 1915 թ. № 3-ի (6 հունվարի) «Նվեր մեր տրուբադուրներին» հոդվածը։
11 Ստեփանոս նախավկան—Ստեփանոս Մամիկոնյանը։ Տերյանը կատակով է ասում` ակնարկելով կրոնական ավանդությունը, որ ասում է. Ստեփանոս Նախասարկավագը եղավ քրիստոնեության աոաջին վկան (նահատակը) ։
104
Տպագրվում է ըստ ինքնագրի (ԳԱԹ, SՖ»)։
1 Կատակով է ասված։
2 Տե՛ս № 64 նամակի 2-դ ծանոթագրությունը։
3 Կնոջը՝ Սուսաննային։
105
Տպագրվում է ըստ ինքնագրի (ԳԱԹ, ՏՖ)։
Թվագրվում է ըստ փոստային կնիքի։
1 Խոսքը լոմբարդի անդորրագրերին է վերաբերվում, որոնցով (տոկոսները մուծելուց հետո) պետք էր ետ ստանալ պահ տված իրերը։
2 Շուրա— Սուսաննա Տերյանի եղբայրը՝ Ալեքսանդր Սերգեևիչը։
106
Տպագրվում է ըստ «Սովետական գրականություն» ամսագրի 1973 թ. № 2-ում հրատարակված տեքստի։
1 Այդպիսի գրադարանի հրատարակությունը հնարավոր չի եղել իրականացնել
2 «Современный МИР»-ում (1915, №1) տպագրվել էին Կ. Միքայելյանի «Свадьба моего дяди», «Вартаново побоище» և «Последние волны» պատմվածքները Պ. Մակինցյանի թարգմանությամբ: «Современный мир»-ը գրական, գիտական և քաղաքական ամսագիր էր, որ հրատարակվում էր Պետերբուրգում 1906—1918 թթ.։
