- Վա՜հ գոչեց,— կայմակամը փեսան թոնի՞թն է մտնում. այդ ինչ մասխարություն է։
- Ոչ, բեյ էֆենդի,– ասաց Արթենը,— դա սուտ է, ճիշտն այն է, որ եղած պսակից հետո զույգին մոտեցնում են տան օջախին և երդվել տալիս, որ իրենց կյանքն անգամ չխնայեն՝ նրա պատիվը անաղարտ պահելու համար։
- Այ: դա լավ բան է.— ասորդ քյաթիբը,— ես չէի կարծում, որ այդ գյավուրներն այդքան լավ րան ունենան…
- Դե՛հ, աֆֆերիմ, Արթեն,– գոշեց կայմակամը,— այժմ բավական է ծիծաղենք. հերիք է պատմածներդ։
- Տեսնո՞ւմ եք, բեյ,— իսկույն մեջ մտավ քյաթիբը,— Արթենը շատ սրամիտն է և լավ էլ ծաոա է, դուք ինքներդ գիտեք, որ նա յուր անձը չի խնայիլ տերության և ձեզ համար։
- Գիտեմ, գիտեմ,— ժպտաց կայմակամը,— Արթենը չավ հպատակ է, և մեր շահերին լավ ծառայող…
- Ծառա ենք, բեյ էֆենդի,— խոնարհեց Արթենը,— ես միշտ պատրաստ եմ ձեր հրամաններին։
- Ինձ թվում է, բեյ,— շարունակեց քյաթիբը,— որ սրանից էլ լավ մյուդիր չէ կարող լինել բոշաների համար. սովորությունները գիտեք մեզ հավատարիմ է…
- Ի՞նչ,– ասաց կայմակամը,— բոշաները նոր մյուդիր են ուզում, եղածից երևի զզվել են։
- Այսինքն,— ասաց քյաթիբը,- այդ քյսֆտառը մի շատ էլ լավ մարդ չէ. հպարտ է, համառ և յուրայինների շահերին ավելի պաշտպան։ ք՛ացի դրանից, Արթենն էլ ասում է, որ բոշաները դժգոհ են նրանից. այնպես չէ՞, Արթեն։
- Այո, էֆենդի, բոշաները դժգոհ են նրանից- Մավսես մյուդիրը խային(ապերախտ) մարդ է, տերության շահերը չի մտածում…
-Լավ, լավ, հորանջեց կայմակամր,— դրա մասին վաղը, իսկ սրյժմ հարկավոր է հյուրերիս զվարճացնել… Օսման,— դարձավ նա ծառային, շալղիները(երաժիշտները) եկե՞լ են:
- Այո, բեյ, դրսումը ոպաոում են։
- Կանչի՛ր, կանչի՛ր, սա օղիից էլ բեր։
Եվ երբ ծաոան դուրս էր վազում, կայմակամը մի բան փսփսաց քյաթիբի ականջին, ապա կռացավ դեպի՛ Աուրեյա էֆենդին: Սա ժըպտաց ու հավանության նշան արավ, իսկ քյաթիբը ոտքի ելավ և մոտ գնաց Արթենին։
