որոնցում փոքր չէ նաև եզդի բնակիչների թիվը։
Հենց Երասխավանում, մարտերից մեկի ժամանակ զոհվում է Մ. Գեորգիսյանը։ Այդ ժամանակ եզդիական ջոկատն էլ Ա. Թամոյանի գլխավորությամբ եղել է մարտի դաշտում։
Այո, Երասխավանում վիճակն այնքան էլ լավ չէր և զգացվում էր եզդիական ջոկատների աջակցության կարիքը։ Երբ Ա. Թամոյանի գլխավորությամբ ու կազմակերպմամբ եզդիական ջոկատն իր մասնակցությունը բերեց Երասխավանի ինքնապաշտպանությանը, մասնավորապես եզդի ընտանիքների ու վերջիններիս տների պաշտպանությանը, այդ օրերին ինքնաբուխ մի երգ ծնվեց, որը կոչվում է «Երասխի մարտը»։
1992 թվականին, երբ վիճակը բավականին ծանր էր, կարիք եղավ լինելու Հայաստանի հարավային սահմանների մոտ՝ գնալ Մեղրի։ Այսպես, Ազիզ Թամոյանը հայտնի ազատամարտիկ Ալիկ Թամոյանի, եզդիների ազգային միության փոխնախագահ Թեմուր Խատոյանի, միության նախագահի խորհրդական Մամադե Ամարի և Հենրիկ Փառագուլյանի և մյուսների հետ, համարյա 3 ամիս գտնվում էր Հայաստանի և Իրանի սահմանին։
Այս տարածաշրջանում Ազիզ Թամոյանը կապի մեջ էր եզդի ազատամարտիկների հետ, ովքեր մասնակցում էին մոտակա շրջանի ռազմական գործողություններին։
Բոլորս լավ ենք հիշում, որ Հայաստանի Հանրապետության հարավային շրջաններն ինչպես արևմուտքից՝ Նախիջևանի կողմից, այնպես էլ արևելքից Ադրբեջանի արևմտյան շրջաններից, ենթարկվում էին գնդակոծության։
