ՏԵՔՍՏԱՅԻՆ ՏԱՐԲԵՐՈԻԹՅՈԻՆՆԵՐ
ԵԺ 1 3 Անցած հրապույրն էլ չկա:
ՀԿ 20 Թույլ, հոգնաբեկ, անխոս:
27—29 Քայլում էինք անվերջ
Փողոցներով մշուշ,
Ու հոգնելիս — էժան
ԳԱՐՈԻՆԸ ՍԻՐՏ է ՀՈԻԶՈԻՄ - ՀՈԻՐ ՈԻ ՀՐԴԵՀ է ՎԱՌԵԼ
(էջ 312)
Գրել է 1920 թ. Երևանում:
Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ I հատորում։ Տպագրվում է նույնից:
ԴՈԻ ԻՄ ԳԱՐՆԱՆ ԱՌԱՎՈՏ - ԻՆՉՊԵ՞Ս ԿԱՆՉԵՄ ՔԵԶ ՀԻՄԱ
(էջ 313)
Գրել է | 1920 թ. Երևանում:
Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ I հատորում։ Տպագրվում է նույնից:
ՀԻՄԱ ՀԻՇՈԻՄ ԵՄ ԲՈԼՈՐ ՕՐԵՐՍ ՀԻՆ ՈԻ ԱՆՑԱԾ
(էջ 314)
Գրել է 1920 թ. Երևանում։
Առաջին անգամ «Գազելների գրքից» խորագրով տպագրվել է ՀԿ 1920 թ. մայիսի 15, N 9, էջ 327: Զետեղվել է ԵԺ I հատորում: Տպագրվում է վերջինից:
ՏԵՔՍՏՍՅԻՆ ՏԱՐԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
ՀԿ 6 ճամփորդների պես մոլոր — օրերս հին ու անցած:
9 Ու նստում են, հոգնաբեկ, ահա սրտիս վրա ծեր
