Համոզում է, որ գնա իր գործին: 75
Անհողդողդ է մուժիկը,
Ինչպես քարը.
Կարո՞ղ ես խանգարել.
— Հապա փորձի՞...
Նայում է Իլյիչը 80
Արանքից դռան.
Ժպտում են աչքերը՝ մի քիչ ծուռ։
Հրում է դուռը —
Զվարթ
Մոտենում է հանկարծ գյուղացուն:
85
—Ո՞րտեղից ես։
— Սիբիրից,
— Ե՞րբ:
— Հինգ ամիս է՝ եկել եմ մեր գեղից։
— Կարմիր արմեյցի է տղես... 90
— Ի՛նքս եմ ղրկել տղիս։
— Հող ունե՞ս։
— Իհարկե։ Խլեցի՛նք։
— Ընչի՞ ես եկել։
— Դելեգա՛տ եմ։ 95
— Խնդրել եմ գեղական գործիք —
— Ստացել եմ շատը։
— էլ ի՞նչ ես ուզում։
Ծիծաղում է։
Նայում է Իլյիչին ուշիմ...
100
էխ֊է՜խ, մուժի՛կ։
Մուժիկին հարկավոր է — մի զույգ կոշիկ:
