Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 2 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/238

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Նկատեց ընկերոջս մի սպիտակ կազակ։
165 Եվ ահա — մտրակեց իր ձին
Եվ ընկերոջս հասավ։
— Որտեղի՞ց ես,— հարցրեց կազակը։
— Դե էնտեղի՛ց, դիրքի՛ց...
— Բաս ո՞ւր է հրացանդ։
170 — Նետեցի։
— Կարմիր արմեյցի՞ ես։
— Այո՛։
— Այո՞ո՞...
Եվ մտրակեց իր ձին
175 Եվ քշեց՝ նրա վրայով։

Ինձ օգնության կանչեց
Ընկերս ներքևից։
Սուրը քունքին առավ,
Անցավ թևից։
180 Երկրորդ հարվածն հետո
Գանգը կիսեց։
Ես հեռացա փութով,
Որ չկիսվեմ ես է՛լ։

Այգիների միջով
185 Ես մտա մի տուն։
Հետո ընկա կրկին
Ծանոթ տեղեր։
Ու քայլեցի մթում, որպես կատու․—
Արյունը հոսում էր քաղաքում, որպես հեղեղ։

190 Ինձ բռնեցին շուտով։
Խուզարկեցին թեթև։
Բան չգտան վրաս՝ ձեռք չտվին։