Ուր մի անկոբար թախիծ կա հեռուն Եվ մի հոգեթով տրամադրությանն վայրէջ: Ուր Հավերժության իմաստուն ուրան Թևերն է փռել, ճախրում է տնվերջ…
Ամեն ինչ այնքան անդորր է ու կույս, 605 Արթնացնում ես կյանքեր անհամար — 616 Հսկա երազի տենչը բեռ արած… 1 տզ, եժ II 617 Քայլել . Աստըծու ու Դևի համար
ՎԱՀԱԳՆ (էջ37) Գրել է 1916 թ,, հավանաբար, սեպտեմբերից հետո Մոսկվայում Առաջին անգամ տպագրվել է Հմբ 1917 թ N 6 33, էջ ббб: Զետեղվել է ԵԺ II հատորում' «Վահագն-Աթիլլա» ընդհանուր վերնագրի տակ, «ԱթիԱայից» առաջ։ Տպագրվում է վերջինից։ Բնաբանն առնված է Հովհ. Հովհաննիսյանի (1864 — 1929) Վահագնի ծնունդը» բանաստեղծությունից, որտեղ տողն այսպես է Փրկության արև Վահագնիդ տեսար»։
ՏեՔՍՏԱՏհՆ ՏԱՐԲեՐՈհԹՏՈԻՆՆեՐ ՀՄԲ 13—16 և քարշ տվեցին դիակն արնաքամ Նետեցին քաղցած ոնմակներին կեր- Եվ կյանքի հիմքերն անդունդըբընկան Եվ արնոտ միզում ճարճաաում են զեո... Ա Թ Ի Լ Լ Ա (է։ 38) Գրել է 1916 թ. սեպտեմբերից հետո Մոսկվայում։ Աոաջին անգամ տպագրվել է եժ II հատորում։ Զետեղվել է Երկերում, տպագրվում է վերջինից։ Բնաբանն առնված է ռուս սիմվոլիստ բանաստեղծ Վյաչ Իվոն նովի «Кочевники красоты»—բանաստեղծությունից։ 326
