Որ ցրի՞․․․
Թռցնի՞... 170
Չվախենա՞մ.․․
Լավ։
Ես պատրաստ եմ։
Նստեցինք գնդացրին,
Գնդացիրը— գնաց։
175
Թռավ
Թռավ,
Թռավ,
Մնացին ներքևը— արևը,
Լուսինը, 180
Մարսը,
Սատուրնը—
Մոլորակներ...
Տակից—
Ելնում էր դեպի վեր, 185
Գալիս էր դեպի մեզ,
Բարձրանում էր,
Սահում էր,
Թռչում էր ինչ որ գունդ ահագին․․․
Գնդացիրը թռչում է։ 190
Նա ինձ մոտ է։
Նստել է ետևից։
Խրել է միտքը մեջս.
Երևի քննում է․
Կարդում է միտքս․ 195
Հետևում է...
Ինչքան ուզում է հետևի․․․—